Na shelters nu ook eindelijk water voor Siling en buurdorpen. 2016-2018In Siling, een deelgemeente van de beroemde Manakamana tempel met kabellift was er vroeger weining water en na de aardbeving waren de bronnen opgedroogd of kwam er amper nog water uit. In dorp dat grotendeels verwoest werd door de aardbeving boden wij aanvankelijk noodhulp onder vorm van bouwmaterialen voor de bouw van semi-permanente shelters. Intussen zaten ze wel zonder water in het droog seizoen wat ook zware gevolgen had voor hun overlevingslandbouw en veestapel. Daarom gingen wij hier op zoek naar een nieuwe waterbron die we op 146m dieper en 1400m verder vonden in een smalle kloof. Met subsidies van de Provincie West-Vlaanderen, de Stad Brugge en tal van private donaties bouwen we hier een ganse nieuwe infrastructuur op voor watervoorziening. Wegens de grote infrastuctuurkosten plannen we uitbreiding naar 4 tot 7 buurdorpen zodat een grote gemeenschap van deze faciliteit kan gebruik maken. Niettegenstaande de belofte van de lokale overheid om 3-fase elektriciteit te voorzien en deze maar niet ingewilligt krijgen kochten we recent zelf een transformator aan zodat het project kan afgerond en opgestart kan worden. 
|
Veilig drinkwater in Jutpani, Chitwan. 2016-2017In het zuiden, de vlakke landstrook tussen de Himalaya's en India leven zo'n 220 families op openbare gronden zonder rechten. Tot voor kort beschikten ze amper over water en al helemaal geen drinkwater met alle gezondheidsproblemen vandien. Hier hebben we met o.m. subsidies van de Provincie West-Vlaanderen, de Stad Brugge en de Lion's club Evergem Vlaamse Valleien water van 78m diep aangeboord. Deze pomp wordt door zonne-energie aangedreven en zorgt nu voor voldoende drinkwater gedurende het ganse jaar. 
|
Een jaar later: 2016In maart reisden we samen met een delegatie van de Krun vereniging uit Grimbergen naar Nepal om er naast de langlopende vaste projecten terug nieuwe mogelijkheden te bekijken voor aardbevingsheropbouw. Zo willen we ondermeer ook veilig water voorzien in een aantal dorpen die nog moeten heropgebouwd worden. Water is immers de allereerste behoefte van een mens. En zonder dat heeft het wel zin om scholen en medische posten te bouwen? De firma DVD Techonlogy a.c.k. Aqua Concept Benelux uit Evergem doneerde ons een professionele waterfilter en DHL Belgium stuurde die ons gratis toe. Hiermij kunnen wij een dorp van veilgi water voorzien. In Siling namelijk gaan we met grote (aardbevingsbestendige) plasieken tanks reservoirs bouwen en die 120 meter opvoeren van een zuivere bron die we in de jungle daar vonden. Een lokale ingenieur is alles ter plaatste aan het opnemen en een budget werd er achtergelaten om snel te beginnen. Immer de moesson komt er aan. Geen watergebrek dan maar wel vervuild. In het zuiden, Chitwan, het plat gedeelte vonden we ook een dorp met 220 huizen van armen (landlozen die een hut bouwden op overheidsland in de jungle) die 5 maanden amper water hebben (2 kraantjes met max. 1 uur water per dag). Hier gaan we 100 meter diep boren naar grondwater en daarmee tanks vullen. Ironisch: het dorp noemt Jutpani wat zoet water betekent. Dringend werk dus om de dorpsnaam alleen al te beschermen. |
Medisch Kamp Najaar 2015Dr. Jan Dryhoel tenslotte heeft er zijn 3de trip al op zitten. Twee weken in onze medische post in Chitre en daarna terug in het aardbevngsgebied rondgetrokken met ook een mobiel tandartskabinet die we aankochten en een generator die we gratis kregen van Honda Belgium. On onze tuin, een bejaardentehuis, weeshuis en sloppenwijk in debuurt hielden we ook gratis kampen. Veel plannen en werk dus. Uw steun is dus meer dan welkom. Groetjes van het Bsure-team.
Hier alvast ook een filmpje. 
|
Gemeente Asse in de bres voor Nepal   FILIKOBBEPIJNEGEM GOES NEPAL Eind 2013 bracht de verwoestende Haiyan in de Filipijnen meer dan 6000 mensen om het leven en werden 600 000 mensen van dag op dag dakloos. Een groepje vrijwilligers sloeg de handen in mekaar en dit resulteerde in een mooi project 'Filikobbepijnegem' op 22 februari 2014 waarbij in een mum van tijd en met een fel gesmaakt kunsten carrousel niet minder dan7000 euro werd samengebracht. Dezelfde mensen nemen nu initiatief voor Nepal. Een aardbeving met een kracht van 7.9 trof Nepal op zaterdag 25 april, het land werd op dinsdag 12 mei opnieuw getroffen door een beving met een kracht van 7.4 In de omgeving van de zwaarste naschok werden vele overlevenden die hulpgoederen wilden halen, door een grondverschuiving bedolven. Het Nationaal Seismologisch Centrum van Nepal heeft de voorbije drie weken al bijna 250 naschokken geregistreerd. Redenen genoeg om 'Asse voor Nepal' te organiseren op zaterdag 17 oktober. De organisatoren van Filikobbepijnegem kwamen reeds een eerst maal samen en bruisen van energie onder stimulans van Lies en Hedwig Racquet, vader en dochter met het hart op de juiste plaats. Zij zetten zich al jaren in om via de Kerun-werkgroep van vzw Himalayan Projects structurele hulp te bieden door heel ondermeer concreet een schooltje uit te bouwen in Chinnebas. Sinds 25 april gaat natuurlijk alle aandacht naar noodhulp en dan voornamelijk in Dadhing-districht, het epicentrum van de eerste beving. Hierdoor lopen dus nauwe en vertrouwelijke contacten en denken een aantal vrijwilligers eraan om terplaatse zelfs rechtstreeks hulp te gaan bieden. Je kan momenteel helpen door: - een organisatorisch steentje bij te dragen en contact op te nemen met Kato Lannoo 0470 61 04 02 - indien je graag een financiële bijdrage wilt leveren, dan kan je storten op BE27 9731 1155 3973 met vermelding 'Asse voor Nepal'. De organisatoren hopen op jouw milde bijdrage en laten nog van zich horen. |
Medische hulp in het hartje van de aardbeving in Nepal: dagboek van een arts-vrijwilliger. 25-april, rond de middag, zware aardbeving in Nepal. Onmiddellijk gaan onze gedachten naar Chitre en de schooltjes van Himalyan Projects vzw. Na druk telefonisch overleg met onze voorzitter, Paul, die op dat moment in Pokhara verbleef, zijn we, dokter Jan Dryhoel en verpleegster Lieve Neirynck, op 30 mei naar Kathmandu gevlogen. Met teveel gewicht aan materiaal en de nodige visum-problemen , zijn we toch veilig geland op de nationale luchthaven. De confrontatie met de gevolgen van de aardschok zie je reeds onmiddellijk bij het doorkruisen van Kathmandu. Ingestorte huizen en tentenkampen op alle mogelijke pleinen. De rit naar Pokhara was nu voor de verandering eens rustig. In Pokhara zelf is er weinig schade. Via het Rode Kruis proberen we te achterhalen waar de nood het grootst is, en waar we effectief hulp kunnen bieden. Het dorp Marpak wordt ons toegewezen. Na 3 dagen van onderhandelen, aankopen doen van golfplaten, rijst, dekens, medicatie enz..., camions zoeken zijn we via Dading Besi naar Lapang gereden. Een hels rit van 5 uur over onverharde rotsige bergwegen, door grotendeels verwoest gebied .Een menigte mensen van het 4 u verder gelegen Marpak stond ons reeds op te wachten. Terwijl Paul en Narang het uitladen van de trucks coördineerden, zetten wij een medische hulppost op waarbij we ongeveer een 100 patienten behandelden. Na een nachtje kamperen met de nodige trillingen 's nachts, hebben we 's anderendaags nog een 180 patiënten behandeld. Na nog een aantal verweesde patienten te hebben achtergelaten moesten we terug naar Pokhara. Na een dagje rust ( met aanvullen van de medische voorraad) zijn we vertrokken voor een 2-daags medisch kamp naar Lumre en Saikighata, in de buurt van Pokhara. Daar zijn we ook begonnen met tandbehandelingen, alhoewel dat meestal bestaat uit het verwijderen van rotte kiezen. Ondertussen hadden we contact met een trekkinggids Mane, die in zijn geboortedorp familieleden heeft verloren en waar de hulp uitbleef. Op 12 mei zijn we dan terug vertrokken met 2 jeeps, en 9 dragers naar Laprak,op een hoogte van 2600m in het Gorkha district, het epicentrum van de aardbeving. Via Darpak, zijn we in 2 dagen te voet naar Laprak getrokken. De verwoesting die we daar zagen zijn met geen woorden te beschrijven. Totaal vernielde dorpen, ingestorte scholen, mensen die kamperen op het puin, mensen die met 10 of meer onder een shelter hokken, er koken en plassen, mensen die nog steeds onder het puin liggen. We hebben daar een 250 patiënten behandeld voor allerlei ziekten, wonden, en ook veel tandbehandelingen gedaan. Het was reeds 6 jaar geleden dat er daar een tandarts geweest was. Op 17 mei zijn we dan terug afgedaald via Mandele, waar we terug een 50 tal patiënten behandeld hebben. Na 3 weken zijn we teruggevlogen naar België. Onze voorzitter bleef nog een weekje om nog allerlei noodhulp te realiseren. Je kon zien dat zijn kennis van het Nepalees en de Nepalese gewoonten veel deuren opende. De hitte, het werken in primitieve omstandigheden, de hulpeloze bevolking, het zicht op “ hoe gaat zich dat hier herstellen?, Wat als de monsoon komt ?” hebben aan deze trip een bijzonder cachet gegeven. Het was inderdaad een broodnodige rimpel in een kolkende oceaan van bergen. Jan Dryhoel |
Aardbevingsnieuws 2 mei 2015Een update.
Met wat moeilijkheden is de dokter en verpleegster toegekomen. Even problemen omdat het paspoort van de verpleegster maar 5 maanden meer geldig was maar een telefoontje lostte dat op.
Het team mocht naar een aparte visumcounter en mocht gratis binnen zonder poeha.
Ondertussen hoorden we dat het fameuze Belgische Bfast-terug na alle erikelen om er te geraken alweer vertrok nadat ze het niet zagen zitten om een stukje te voet te gaan naar het gebied waar wij trouwens ook naar toe gaan. Iets trager wellicht maar zeker. Bfast wordt dus best Bfast-back-to-home genoemd.
Wij daarentegen hebben onszelf tot het Bsure team omgedoopt.
Alhoewel wij niet traag zijn, integendeel. Op de fotos die volgen zie je al wat aangekocht materiaal die overhandigd werd aan een 6-tal families op 4 uur off-road rijden hiervan.
Onze lokale agent had al alle afrekeningen mee en officiele bedankbrieven van het rode kruis en de gemeente mee. Nieuw geld meegegeven en er volgen er nog vier in dezelfde wijk. Vervolgens gaat Darsan de andere wijken aflopen en alle noden noteren. Darsan weet van aanpakken en we zijn hem dankbaar, hij heeft lang in Belgie gewoond en kent een beetje onze manier van gericht en methodisch werken.
Ondertussen is het al zaterdag en geraakt mijn mail niet, de mails, telefoons stromen binnen. De camions zijn nog niet llemaal gevonden en heel duur. Hebben wel al 100 dekens besteld die nu genaaid worden, 200 kussens. Rollen schuimrubber om op te slapen. 200 stevige plastiek zakken om eten en kleren in te bewaren. 50 waterdrums en waterontsmetting, tuinslangen, 100 emmers en waterkannen, pikken en schoppen, 100 kg touw, 2000m plastieken versterkte zeil, 50 hoofdlampen, de lijst gaat maar door. Dan komt daar nog al het eten en medicijnen bij en 800 dakplaten. Dit is de voorlopige besteliing voor onze eerste trip naar Darkha, Dhading, 180km hiervandaan.
Vandaag met de dokter ook enkele hospitalen bezocht maar in de stad hier is geen hulp nodig, het is in de dorpen te doen. We weten intussen ook dat de school en rodekruispost samen met alle huizen vernietigd zijn. Er staat ons wat te wachten. Hopelijk helpt onze hulp de pijn wat te verzachten want ze hebben ook nog vele doden te betreuren.
Ook her werken we met een Fixer, Narayan Pun uit Sikkha nabij onze Chitre school, die ons begeleidt en zoveel kontakten heeft dat het niet bij te houden is. Hij wil geen cent, ook niet voor zijn benzine en telefoongebruik. Ook een engel om te kennen. Hij gaat uiteraard met ons mee anders zijn we wellicht verloren. En zo zijn er tal van stille gedediceerde werkers die bergen verzetten waar een ganse bureaucratie niet tegen op kan.
Voor ons vertrek nog een laatste update, vergeet ons niet.
Met bijzondere dank voor alle steun en bezorgdheid. Het is niet altijd mogelijk alle donors individueel te bedanken maar al uw steun wordt zorgvuldig genoteerd.
|
Aardbeving 25 april 2015Hallo Allemaal.
Aller eerst voor de ongerusten: wij stellen het ok, maar vele anderen niet.
Was dit even schrikken gisterenmiddag. Nee, echt bangelijk eigenlijk. Eerste reactie was dat mijn wasmachine het begaf want ik stond ernaast toen die aan het spinnen was. Met de seconden werd dit erger en dan maar naast een zware kolom gaan staan om tenslotte toch maar naar buiten te lopen want het werd heel snel wel heel eng.
Stel je voor dat je op een bootje rechtstaat met kabbelend water onder je. Dit was het gevoel dat je kreeg om dan ook effectief naar de grond te kijken of je die golven ook echt kon zien. De ramen die afwisselend op en neer gaan, de waertank op het dak die gewoon aan het dansen gaat. Het paniekerig geroep en getier. Ik moet toegeven dat ook mijn hart op hol sloeg en mijn maag zo in de knoop geraakte dat ik bijna moest overgeven. We zaten dan ook maar op 73 km van het epicentrum.
Daarna nog heel veel naschokken waarbij ook weer serieuze waardoor heel vaal mensen de rest van de dag buiten bleven en vannacht zelfs buiten sliepen. De adrenaline in het bloed evolueerde mee. Hoeveel keer wakker vannacht en dan om 5 uur bijna terug naar buiten gelopen want weer een zware naschok.
De vaste grond die we gans ons leven zo gewoon zien voelen wegzakken, want zo lijkt het, is heel eng om mee te maken. Alle zekerheden in het leven vallen plots weg.
7.9 op de schaal van richter, nu weet ik ook wat dit is. Onmiddellijk daarna nergens nog elektriciteit, overbelaste telefoonlijnen. Iedereen probeert iedereen te bereiken. Hectisch gewoon. Overvloed van geruchten, waar of niet?
Na het goede nieuws van de naaste familie dan via Portugal over Belgie het slechte nieuws dat een vriend zijn nonkel en broer kwijt is. Bedolven onder hun ouderlijk familiehuis zoals ook alle andere huizen van het dorp. Dan wordt het aanvankelijk surreeel gevoel ook heel concreet. Een heel dorp weggevaagd, een dat we van weten. Hoeveel over gans Nepal? Als er ook al doden vielen in Bangladesh, Tibet en India, zoveel verder van het epicentrum.
De onzekerheid werd me teveel en dus maar naar het districtshoofdkwartier van het Rode Kruis hier geweest waar men druk bezig was met info te verzamelen van het ganse gebied en lijsten met doden, gewonden en verwoeste huizen aan het opstellen was. Onmiddellijk vriendelijk ontvangen en terstond ter zake ingelicht over de huidige toestand. Contactnummers gekregen van het Rode Kruis in Dhading waar mijn vriend zijn dorp verwoest is. Zeer professioneel deze mensen, ben ik niet gewoon in Nepal.
Hoeveel gaan er nu buiten slapen terwijl het klimaat hier zo onzeker geworden is en het bijna dagelijks wel ergens strotregent hoewel de moesson nog twee maanden in het verschiet zou moeten liggen?
Vandaag een openingfeest van onze dovenschool op het programma, hoe moet dat nu? Woensdag mijn geplande terugvlucht naar België, wat daarmee? Moeilijk.
Dus probeer ik morgen nog alle gekregen info te analyseren en te beoordelen waar wij concreet en effectief kunnen helpen. Hopelijk is de urgentielijst niet te lang en wordt het geen keuzedilemma.
Aan het eind van mijn werkbezoek zit ik door mijn vooropgesteld budget en dus is alle extra hulp meer dan welkom, hoogstnoodzakelijk want ik heb hier maar 500 euro reservecash meer klaar liggen en daar kun je ook hier niets echt mee aanvangen.
Hopelijk kan er iemand in België iets doen of organiseren want ik kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn.
Denk aan ons zodat we hen kunnen helpen. Mensen hebben schuiling, dekens, water en voedsel nodig en vooral in de dorpen waar amper grote organisaties werkzaam zijn.
Met groeten en meer nieuws later. Geen rampfotos bij dit bericht, die zijn er voldoende op het internet. Maar laat het duidelijk zijn: ver van mijn bed bestaat niet. Echt waar.
|
Aardbeving Dag 2Hallo allemaal:
Heel veel telefoontjes en email berichten, daarom dit bericht naar iedereen.
Maandag ochtend vroeg. Mijn tv werkt niet maar internet wel. Gisteren naar de dovenschool geweest. Alleen op de weg, amper een paar moto,s tegengekomen. Iedereen belde waarom ik perse op weg moest. Op de weg verschillende kleine en grote rotsblokken die de weg gedeeltelijk versperden. Syangja district heeft een blijkbaar een zeer efficient wegenbeheer want op al deze blokkades is met bezig de weg te ruimen. In de school amer kinderen: deoverheid heeft ,s morgens beslist het begin van het nieuwe schooljaar met 4 dagen uit te stellen.
Toch de school bezocht en goed ontvangen. Interessant gesprek met de betrokkenen over de toekomst van de school. Mijn laatste centen gegeven voor de opleiding van de leraars in computergebruik en les te geven aan doven. Waarom heb ik anders de computers meegebracht.
Daarna vlug naar Pokhara terug want terwijl ik net in de auto zat terug een ernstige naschok. De auto wiegelde heen en weer. Terug in Pokhara is het precies een spookstad. De overheid had een waarschuwing verspreid en alle winkels sloten hun deuren.
Even naar Lakeside, de toeristenbuurt; wat nooit gebeurd: ook hier bijna alles dicht. Iedereen lijkt naar het meer verhuist om daar zelfs de nacht door te brengen. Ook bij ons thuis is mijn oude tent bovengehaald. Nepal is een massa tentenkamp geworden. In het oude stadsgedeelte is er op de straat geen plaatsje meer vrij om te wandelen. Iedereen slaapt buiten.
Mijn vriend Darsan Rana belde deze morgen vroeg on te melden dat hij het ganse dorp Chinnebas aan het aflopen was om de schade op te meten. Morgen komt hij om te overleggen wat we kunnen doen.
Straks naar het Rode Kruis om ook daar te overleggen.
Super bedankt voor al die persoonlijke berichten en bezorgdheden alsook steunbetuigingen en beloofde hulp.
Meer nieuws later.
|
Aardbeving Dag 3 en De kogel is door de kerk. Het plan is klaar. Dr Jan Dryhoel en een verpleegster komen af en samen met hen gaan we naar het Dhading district om afgelegen dorpen te bezoeken in een van de ergst getroffen gebieden.
In samenwering met het Rode Kruis stellen we nu een lijst op met aan te kopen medicijnen en zelf gaan we nog voedsel, drank en dekens kopen.
We gaan camions en een jeep huren en met tenten en kampeergerief naar dit gebied trekken. Het Rode Kruis zorgt voor een lijst met aan te doen dorpen.
Er gaat een lokale journalist mee om verslag te maken.
Daar Jan zo snel mogelijk vertrekt moeten we zoveel mogelijk fondsen via hem meebrengen om aankopen te doen. Hoe meer camions we kunnen vullen, hoe meer dorpen we kunnen bedienen. Ons voorlopig eindpunt is Darkha, waar het ganse dorp verniitigd is en veel doden ed dus ook gewonden gevallen zijn.
Graag zo snel mogelijk wat financiele steun zodat we hier serieuze shopping kunnen doen.
Bedankt voor jullie steun.
Paul Vande Moortel,
Voorzitter/Chairman. Nita Buduja Pun Secretaris/Secretary Belgian Head Office: Himalayan Projects vzw vereniging zonder winstoogmerk KBO nr: 0479-649-954 (Gepubl. in BS op 28/02/2003 onder nr 38242003) Leiselestraat 138 B-8200 Sint-Michiels Belgium (Europe) Tel.: +32 (0)50 385704 - Mob. Paul: 0488 380277 - Nita: 0487 523422 Donaties projectrekening/Donations Projectaccount: uur
Local Managers HP: National Coördinator and manager Mr Naran Pun +977 9804180657 (naran_pun@hotmail.com - /www.facebook.com/public/Naran-Pun)
Logistics: Eastern Light Treks in Pokhara Mr Dev Shrestha +977 9856021082 (easternlight@wlink.com.np - www.easternlight-trek.com)
Pun House: Mrs Ram Maya 9846134696, Chitre Medical Hall nurse Ganga 9845205526, Chitre Schoolcomite chairman Buddhi 9846200186
|
Hulp voor Barpak, Dhading-district.Terug van onze eerste expeditie naar Dhading district is het dringend tijd om jullie, onze sponsors en sympathisanten op de hoogte te brengen. We verliezen echter geen tijd en ondertussen is onze medisch team naar een paar dorpen voor een gratis medisch kamp.
Foto's: Lieve Neirynck, verpleegster - Dr. Jan Dryhoel - Ram Maya Pun (Didi), kok en Narayan Pun (Naran) onze lokale fixer bij uitstek.
Onze Dhading expeditie dan. Wat we in 4 dagen meemaakten is zo overweldigend dat het moeilijk samen te vatten is. Zoveel gezien maar ook zoveel nagedacht dat we er precies een maand geweest zijn. Alles verwerken zal nog even duren. Wat is tv toch nog oppervlakkig en afstandelijk.
Foto's: laden camions en startklaar.
Onze eerste dag naar Dadhing district was een 5 uur lange rit kwamen we in de districtshoofdplaats aan waar 5 uur gepalaver en frustratie volgden met lokale Rode Kruis, gezondheidsdienst en district die maar waarhuizen en eigen kantoren aan het volproppen zijn, waardoor we de nacht moesten doorbrengen op een braakliggend terrein tussen bulldozers en daklozen. Foto's: camping en afgifte 2000 euro aan medicijnen aan overvolle pakhuis lokale gezondheidsdienst Dadhing district.
De tweede dag begon met een afschuwelijke rit op een bijna onberijdbare stof-en rotsblokken weg waarbij de ravage steeds duidelijker en allesomvattend werd.
Na 4 uur hotsen en botsen stopte de weg wegens een landverschuiving. Gelukkig wisten we dit de dag vooraf en negeerden de belofte dat die weer open zou zijn. Zo hadden we de dorpsbevolking van Darkha op tijd verwittigd en waren ze met 400 te voet de berg afgedaald naar onze stopplaats. Foto: onderweg tussen de ruïnes door.
Tijdens het uitladen en sorteren was er het medisch kamp met Dr. Jan en verpleegster Lieve. Iedereen kreeg ook een tandenborstel en tandpasta. De vrouwen kregen ook maandverbanden. Lijkt eigenaardig maar in dit land is er nog veel taboe rond menstruatie en worden in sommige delen van het land de vrouwen in hokken opgesloten voor een week wegens de 'religieuze' vervuiling. Ook het gebruik van lappen stof waar ze moeilijk weg mee kunnen en amper schoon te maken zijn gekoppeld dat ze dit product niet kennen maakte deze uitdeling een ongelooflijk succes waarbij de nog onrijpe meisjes ook kwamen schooien waarbij ik op zeer diplomatische manier hen moest weren. 90 consultaties in een namiddag, niet slecht.
Het was al vlug duidelijk dat we te weinig materiaal mee hadden daar ook een ander fusiedorp afgekomen was. Dankzij onze lokale super diplomatische en ervaren politieke en sociale werker Narayan Pun samen met een dorpsleider Raj Kumar Tamang die 3 familieleden verloor zijn ze er wonderwel zelf in geslaagd een eerlijke verdeling te maken zodat ieder huis geholpen werd. Wat met bureaucraten uit de hoofdstad en de dag ervoor in de districtskantoren nooit zou lukken. Plots kwam er een Amerikaan te voet aan die helemaal uitgedroogd was en water vroeg. Hij was nog maar 2 dagen in Nepal en werkte nog maar 8 maanden als ontwikkelingswerker in de Filipijnen. Hij was er gestuurd om te kijken waar ze een hele rits voeding konden verdelen. Die jongen wist eigenlijk niet waar hij aan toe was maar had wel een satelliettelefoon waarvan de batterijen bijna op waren.
Het was een hele bedoening om alles te verdelen daar het 36 graden was en nergens schaduw, al de mensen moesten de rijst, olie, noedels, plastieken emmer, watertonnen en bekers, touw, spaden, suiker, zout, zeep, matrassen, dekens, kussens, zeilen en metalen platen op hun rug 3 uur naar boven sleuren. 14000 kilo werd uitgedeeld en 80+ patiënten verzorgd, veel met onverzorgde schaafwonden. Ook de volgende dag ging dit nog verder door terwijl we een ganse dag medisch kamp hielden voor 210 patiënten, alweer in de blakende zon. Ik hoorde op het nieuws dat een team van artsen zonder grenzen 40 patiënten doen terwijl ze een helikopter hebben.
De vierde dag probeerden we terug af te zakken om andere dorpen aan te doen maar door een defecte jeep die de weg blokkeerde geraakten we maar 's avonds laat thuis.
Foto's: Ook vrouwen dragen de zware last 3 uur omhoog naar hun dorp, het Bsure team aan het werk.
Gelukkig hadden we ook een aantal toeristen ontmoet die via een trekkingsbureau in Kathmandu een alternatieve trekking aangeboden kregen waarbij ze een dorp bezochten die enkele te voet bereikt kon worden en waar ze voedsel en zeilen achterlieten. Tof initiatief. Anderzijds: Een dorp kreeg een overvliegende helikopter die er 2 zakken rijst en 2 zakken bonen gedropt met een 'stampede' tot gevolg. Chaotisch allemaal maar de omvang van de ramp is dan ook enorm en een niet functionerend en corrupt bestuur helpen dus ook niet.
Foto's: de klassieke groepsfoto en het moederloze baby'tje.
Ondertussen hebben we ook de foto's van de ravage in ons doeldorp en daar zijn niet alleen alle huizen vernietigd of onherstelbaar beschadigd meer ook de basis-, middelbare school en medische hulppost verwoest. Niemand denkt daar nu aan maar die kinderen moeten wel nog naar school en de zieken ergens heen. Dus is dit een ideale opdracht voor ons om ook daaraan te beginnen. We lijken de eersten die daaraan denken maar dit is ook dringend. Foto's: ook ons eigen kampeermateriaal wordt aan een arme familie gegeven die naast ons tentkamp wonen, uh, woonden want ruïne.
Ook denken we eraan een dorp uit te kiezen om volledig herop te bouwen. We zouden dan tevens opteren voor een betonnen frame zodat de huizen niet volledig meer kunnen instorten. Ook het gebruik van 2 verdiepen zonder betonnen opbouw moet afgeraden want daarin zijn de meeste doden gevallen.
Voor de bouw van 1 Vlaams huis kunnen we er daar zeker 20. Moet kunnen niet?
Foto's: Darkha dorp
Tot slot nog dit: tegen de avond van onze medische kampdag kwam men met een 2 maanden - schattige baby - meisje aangezet die duidelijk ondervoed was. De mama had haar baby bij zich getrokken en onder een tafel gekropen toen het ganse huis op haar terecht kwam. Na 7 uur heeft men de baby eruit kunnen halen, de mama was overleden. De papa van nog 5 andere dochters overleeft van landbouw en zit nu ook zonder huis. Tja, en nu. Er zijn dagelijks vele baby'tjes in gelijkaardige situaties over de wereld. Gelukkig moeten we ze niet allemaal in onze handen houden. Emoties.
Foto's: Oud huis en nieuwe verblijfplaats. Good Luck !?
We hebben nog meer nieuws maar later een keer. Ondertussen moeten wij iedereen die spontaan of niet onze zichtrekening spijst bedanken en we hebben dankzij een voorgeschoten renteloze lening al 20000 euro verdeeld. Toch fast maar vooral Bsure. Er zijn dan toch engelen op aarde! Morgen vertrekken we naar het epicentrum van de aardbeving in Gorkha district met ons Bsure medical team en kijken uit naar een projectdorp. 7 dagen concrete actie. Ook worden dan nog enkele camions gevuld om naar de verschillende bezochte dorpen te sturen met de reëele behoeften van de bewoners.
Later meer. Denk aan hen die het echt nodig hebben.
|
|
Naar aanleiding van de aardbeving zijn een aantal scholen en verenigingen spontaan in actie geschoten en hebben ee substantieel bedrag ingezameld voor onze noodhulp en heropbouw scholen en watervoorziening. Bijzondere dank aan (in willekeurige volgorde): VBS De Leeuw, Zedelgem SBS Sint-Michiels Afd. A+B, SintMichiels-Brugge Op Stap - Freinetschool De Tandem, Sint-Kruis-Brugge VBS De Mozaïek, Roosbeek-Boutersem Parochiefonds Onze-Lieve-Vrouw, Schilde Dekanale werken vzw, Evergem SBS De Triangel, Sint-Andries-Brugge Oudervereniging GBS, Merchtem Gents Internaionaal Fonds-Rotary Club, Gent Rotary Club, Knokke-Oostkust Stichting HE-Space Foundation, Nederland Nepali Child Support vzw, Aalter Golden Gaira Gaun vzw, Brugge Bimesa vzw, Tremelo Zusters vereniging Heilig Hart, Hoegaarden World Magar Federation, Leuven Plan België werkgroep Brugge SOS Kids International, Gent GBS De Eikenlaar, Reet Gemeentebestuur Evergem KWB Sint-Servaas, Beigem Help NGO, United Kingdom Kerun Vereniging, Grimbergen Leuven Helpt Nepal, feitelijke vereniging GBS Sleidinge Belgisch Rode Kruis, Grimbergen VPW Dekenaat Sint-Martinus, Meise Provincie West-Vlaanderen DD 5/7/15 met excuses voor eventuele ommissies. |